Terug

HAMAS: POLITIEKE TSUNAMI

Ja en nu is de hele wereld verbaasd over de overwinning van Hamas bij de verkiezingen van 25 januari. Verkiezingen die door alle waarnemers als eerlijk en transparant werden gezien met een grote opkomst van bijna 78%. In Oost-Jeruzalem was de opkomst 41% doordat Israël op alle manieren de vrije toegang tot de stemlokalen blokkeerde, terwijl ongeveer 6 miljoen Palestijnen buiten de Bezette Gebieden helemaal niet kunnen stemmen. 75 zetels voor Hamas en 44 voor Fatah was het resultaat.

Niemand geloofde dat wat jarenlang gezaaid werd, nu dan toch een keer geoogst moet worden  

Na jarenlang tevergeefs op vreedzame manier steun te hebben gevraagd van de internationale gemeenschap voor een onafhankelijke staat, hebben de frustraties en wanhoop de mensen er toe gebracht te denken dat Israël alleen bestreden kan worden met dezelfde militaire kracht die ze zelf dagelijks ondergaan van de Israëlische bezettingsmacht.

Er zijn externe en interne factoren, die de monsterzege van Hamas hebben bewerkstelligd.

Aan de ene kant de al meer dan drie decennia voortdurende Israëlische bezetting, die de Palestijnen tot wanhoop heeft gedreven, maar hun wil en streven naar onafhankelijkheid niet heeft gebroken. Aan de andere kant de afschuw en algemene publieke afkeer van de eigen corrupte leiders van Fatah, die als de Palestijnse Autoriteit het Palestijnse leven sinds de Oslo Akkoorden van 1993 heeft beheerst.

Het Westen probeerde alles te doen om deze zege te voorkomen; gaf zelfs geld aan Fatah om ‘de terroristen van Hamas’ uit het 132 zetels bevattende Parlement te houden. Dit is ironisch voor wie zich nog herinnert dat het nota bene Israël was, dat in de late 70-tiger jaren Hamas jarenlang direct en indirect financieel steunde als tegenhanger van de toen zo gevreesde seculiere ‘terroristische’ PLO (Palestijnse Bevrijdingsbeweging) Volgens het aloude koloniale adagium: Verdeel en Heers

Maar de religieuze Islambeweging heeft jarenlang, naast de ons bekende gruwelijke zelfmoord brigades tegen Israëlische burgers, in alle stilte ook ziekenhuizen en scholen gebouwd en onderhouden, de bevolking op lokale schaal daadwerkelijk geholpen, waar de Palestijnse Autoriteit (PA) de afgelopen decennia bekend werd door corruptie en machtmisbruik. De Palestijnse bevolking kreeg langzamerhand het gevoel dat de PA leiding meer de Israëlische bezetting goedpraatte, dan hen probeerden te beschermen tegen die onafgebroken Israëlische vernietiging van huis en haard

En terwijl velen denken dat Israël en het Westen juist moeten onderhandelen met Hamas, dat al bijna een jaar een staakt-het-vuren respecteert, omdat de regeringsverantwoordelijkheid voor de partij matigend zal werken, is de eerste westerse reactie: ‘we geven geen geld meer’. Dus geen salaris meer voor tienduizenden, wat een feitelijk faillissement veroorzaakt. Terwijl Israël meteen stopt met het overboeken van 50 miljoen BTW- en douane inkomsten aan de Palestijnen, die Israël n.a.v. de Oslo Akkoorden maandelijks int. Dat is gewoon diefstal. Enkele EU-landen pleiten gelukkig om tijd te nemen, en zo Hamas een kans te geven zich te bewijzen.

Hamas is gekozen via eerlijke verkiezingen, maar hebben Israël en het Westen het recht de verkiezingen ongeldig te verklaren door zelfs niet met de winnaar te willen praten?
Had het Israëlische publiek in 1977 enige aarzeling om voormalig terrorist Menahim Begin te kiezen of in 2001 staats terrorist no. 1 en Sabra en Shatila moordenaar Sharon? 
En wanneer Hamas de verdragen en akkoorden moet respecteren, moet Israël dat dan niet ook doen? Of mogen zij rustig doorgaan met het bouwen van nieuwe nederzettingen en de illegale muur, veroordeeld door het Internationale Gerechtshof in 2004? 

Hamas erkent Israël niet, maar erkent Israël dan wel een onafhankelijke Palestijnse staat, zoals in eindeloze UN - resoluties en verdragen voorgeschreven?
Hamas weet dat vele seculiere kiezers op hen gestemd hebben.

Er werd een peiling gehouden, waaruit bleek dat 84% van de Palestijnen voor een vredesverdrag met Israël is, en 75% van de Hamas stemmers tegen de vernietiging van Israël is.

Dus vriendinnen en vrienden: er is altijd weer hoop dat de redelijkheid overwint en dus weer heel veel redenen om met ons samen elke eerste vrijdag van de maand op het Spui aanwezig te zijn vanaf 12.45 uur
 

Vrouwen Voor Vrede,
Lily van den Bergh